Groeien op een manier die bij je past
/
Groei. Willen we allemaal op dezelfde manier groeien? In ons bestaan als zelfstandig professional?
Nee. Het is mijn overtuiging van niet. Toch zou je dat idee kunnen krijgen, als je om je heen kijkt naar ondernemerstips.
Soms lijkt groei alleen te gaan over groot, groter, grootst, en de snelste manieren om dit voor elkaar te krijgen
Niks mis mee om dit te willen, dit na te streven. Maar als je het idee hebt (gekregen) dat dit het énige legitieme groeidoel is, en je wordt daar diep ongelukkig van, dan is dit blog voor jou.
Enige tijd geleden bestelde ik het boek The big enough company. Een heel boek over ondernemersgroei, maar dan in al zijn diverse vormen. De verhalen van ongeveer honderd ondernemers komen in het boek aan bod, uiteenlopend van alleen-werkenden tot eigenaren van bedrijven met een x aantal werknemers.
En - oh verademing - die voelen dus lang niet allemaal de behoefte om op te schalen, groter te worden, uit te breiden. Sterker nog, er staan zelfs voorbeelden in van ondernemers die juist weer op kleinere schaal wilden gaan werken en minder lange uren wilden maken.
Zo staat er het verhaal in van keramist Teresa Chang
Zij ontwerpt en maakt diner- en theeserviezen. Op een bepaald moment had ze in een werkstudio vier assistenten voltijd aan het werk. En ze verkocht haar werk via de groothandel. Het ging dus goed. Ze maakte wel lange uren, maar dat vond ze niet erg.
Haar omgeving spoorde haar ondertussen aan het maken van de serviezen deels ook uit te besteden.
Zo kon ze haar productie opschalen, maar de ervaringen die Teresa hiermee opdeed, noemt ze in het boek desastreus
Niet alleen kon ze geen bedrijf vinden die voldeed aan haar kwaliteitseisen, ook duwde deze beslissing haar in een andere rol. Plots kwam haar focus niet langer te liggen op haar rol als keramist maar op die van manager. Een rol die ze niet leuk vond. Toen zich ook een kinderwens aandiende, besloot ze dat het roer om moest.
Ze begon haar serviezen aan de detailhandel te verkopen in plaats van aan de groothandel. Zo hoefde ze minder te produceren.
Bovendien werkte ze nu op aanvraag, zodat ze het productieproces-tempo meer zelf in de hand had.
Ze verhuisde naar een plek waarbij ze haar werkstudio in de tuin kon neerzetten.
Ze reduceerde haar aantal werknemers.
Ze ging haar werk zelf verkopen vanaf haar website.
Het duurde even voor al deze beslissingen waren doorgevoerd, maar ... niet lang daarna was haar winst op ongeveer hetzelfde niveau als daarvoor
Alleen nu hoefde ze er minder uren voor te werken en kon ze bovendien veel bij haar gezin zijn
Je ziet het aan dit voorbeeld al. Wat jij van je bedrijf wilt, en wat je binnen je bedrijf wilt doen, is ook van invloed op de marketingacties die je nodig hebt om daar te komen of te blijven. Je zult lang niet alles hoeven doen, van wat mensen om je heen je nadrukkelijk adviseren te doen.
En veel, veel fijner nog, je zult ook beter weten dan eerst waarom je die dingen lekker niet hoeft te doen. Olé!
Om het voorbeeld in theorie om te zetten, de auteurs van The big enough company behandelen de volgende 4 Grote Vragen:
Wat wil jij van of wat haal jij persoonlijk uit je bedrijf?
Wat is het doel van je bedrijf, waar moet het om bekend staan?
Welke rol ligt jou zelf het beste?
Wat is de 'baan' die je jezelf het liefst geeft in je bedrijf? (Niet iedereen wil een Expert zijn)Wat is voor jou de gewenste toekomst/situatie waar je naartoe wilt werken? (Vijf verschillende groeidoelen)
Bij punt 4 noemt het boek 5 verschillende groeidoelen. Het verhaal van Teresa past bij de gewenste situatie 'Perfectioneren van je ambacht en infrastructuur, zodat je maximaal resultaat kunt oogsten bij een goed te managen inzet.'
Andere groeidoelen die het boek noemt:
Een gebruiksartikel creëren dat anderen waarderen en dat ze bereid zijn te kopen;
Een platform bouwen dat projecten en werk kan ondersteunen die jij doorlopend interessant vindt.
Bijvoorbeeld de crowdfunding-websites uit mijn vorige blog.Al je inzet en energie steken in het bereiken van een bepaalde positie.
Zodat je je creatie aan een ander kunt doorgeven die jouw droom verder uitbouwt. Dat is bijvoorbeeld een leuke voor mensen die heel goed zijn in start-ups, maar die als de boel eenmaal goed op poten staat, hun interesse beginnen te verliezen.Een bedrijf opzetten dat je kunt opschalen of weer laten inkrimpen om daarmee tegemoet te komen aan je in de loop der tijd veranderende professionele en persoonlijke behoeftes. (Ook deze past bij Teresa.)
Wat is voor jou de gewenste situatie?
Bij iedere gewenste situatie past een andere 'baan' die je jezelf geeft binnen je bedrijf. Ja, ik hoor je denken, logisch! Toch heb ik wel eens een klant gehad die duidelijk hield van het perfectioneren van haar ambacht, die het liefst de hele tijd bezig was met haar vak, en die desondanks bij me binnenstapte met een idee voor een platform. Wat zou betekenen dat ze eindeloos bezig zou moeten met het enthousiasmeren van mensen en partijen die zo'n platform tot leven brengen met hun inbreng.
Ook zou het betekenen dat de verdiensten een hele tijd op zich zouden laten wachten. Want waar je als vakman nu en ter plekke een opdracht kunt aannemen die geld in de la brengt, heb je bij een platform momentum nodig, en hoge aantallen deelnemers of adverteerders voor je echt wat van je investeringen in tijd en geld terugziet.
Hier zit 'm trouwens meteen de kneep tussen vele steengoede schrijvers enerzijds en vele nieuwerwetse uitgeverijen anderzijds
Hun gewenste situaties conflicteren big time. Een schrijver wil schrijven, schrappen, schrijven. Zijn ambacht perfectioneren. Niet iedereen, maar een aantal wel.
Een uitgever kiest waarschijnlijk een van de andere 4 voornoemde gewenste situaties, van platform tot op te schalen bedrijf. Bij de gevestigde orde aan uitgeverijen kun je een voorschot verwachten als de uitgever iets in jouw roman ziet, een redacteur gaat met je praten als er grote gaten in je plot zitten en een persklaarmaker én een corrector kammen heel jouw eindresultaat uit op zoek naar spelling-, grammatica-, en typefouten, en in de kantlijn zetten ze geinige dingen als 'Harrie heet op pagina 203 opeens Bert?!' Daarna gaat de PR-afdeling in ieder geval nog een fatsoenlijk persbericht rondsturen, en je boek komt in een nette catalogus te staan waaruit aaaaaaalle boekhandels in Nederland die nog dapper volhouden en weigeren failliet te gaan (Helden!) hun assortiment bestellen.
Veel schrijvers vinden dit fijn. Ze klagen wel over de hoeveelheid marketingenergie die in hun boek is gaan zitten ... maar dat is even voor een ander blog, het PUNT is: veel schrijvers laten de hele marketingbups graag over aan de uitgeverij. Het past goed bij hun doel 'Perfectioneren van je ambacht en infrastructuur, zodat je maximaal resultaat kunt oogsten bij een goed te managen inzet.'
Nieuwerwetse uitgeverijen kennen vaak het woord 'voorschot' niet. De meeste van hen zijn stiekem een drukker vermomd als uitgever. Je kunt je boek laten nakijken door een redacteur maar het geld daarvoor moet je als schrijver zelf ophoesten, want in je investeren doet de nieuwerwetse uitgever niet. En dan als klap op de vuurpijl laat de newbie uitgever je weten dat als jij je boek in de boekhandel wilt, je dat vooral even zelf moet regelen. Hier is allemaal niks verkeerds aan, op zich, ik constateer alleen dat schrijvers en uitgevers van elkáár verwachten dat zij voor die bestseller gaan zorgen. ;-)
Ik ken geniale schrijvers die ook geniaal in marketing zijn ... maar ik denk dat de rest met smart wacht op marketingbegeleiding en -ondersteuning.
Dus. Of je nu keramist of schrijver bent, of een ander vak uitoefent als zelfstandig ondernemer … —>
Welke 'baan' heb jij of wil jij binnen je bedrijf?
Ik werkte dit blog bij op 6 juli 2022. Ik plaatste het in oktober 2012.
Nooit meer tips missen? Ontvang mijn nieuwsbrief.