Help, ze willen me interviewen!
/Bijgewerkt juli 2023
Voor je naamsbekendheid en voor je personal branding als zelfstandige is het uitstekend wanneer je je door uiteenlopende media laat portretteren.
Maar hoe werkt dat? Waar moet je op letten? En wat kan er fout gaan? Of moet je gewoon niet zo moeilijk doen en over je koudwatervrees heen stappen?
Govert Schilling hard aan het werk tijdens Werkplek Woensdag
En is zoiets extra ingewikkeld voor journalisten of tekstschrijvers die juist gewend zijn om ánderen te interviewen?
Wetenschapsjournalist Govert Schilling geeft in dit gastblog tips ... in de vorm van een fictief interview dat hij met zichzelf houdt.
Fijn dat je me dit interview toestaat.
Geen probleem. Fijn dat je hierheen kon komen; scheelt mij een boel tijd. Dát durfde ik dan wel weer te vragen.
Meestal ben jij degene die anderen interviewt. Is het niet raar om zelf geïnterviewd te worden?
Valt reuze mee hoor. Ik weet in elk geval als geen ander wat er allemaal mis kan gaan. En ik kan me misschien ook makkelijker in jouw situatie verplaatsen.
Hoe bedoel je? Denk je dat ik er een zootje van ga maken?
Nee, natuurlijk niet; je zult je werk ongetwijfeld net zo consciëntieus doen als ikzelf. Ik bedoel alleen dat ik wel begrijp dat je óók een lekker leesbaar verhaal wilt inleveren, met fijne oneliners, en dat je om die reden af en toe wat moet knippen of vrij moet quoten.
En dan ben je natuurlijk meer dan de gewone geïnterviewde op je hoede? Nadenken over elke uitspraak?
Niet echt. Niets is beter voor een goed interview dan dat de geïnterviewde honderd procent zichzelf is. Als ik bang zou zijn dat ik dingen zeg die morgen niet in de krant mogen staan, dan kan ik beter maar niet aan zo’n interview meewerken.
Maar dan is het risico toch juist heel groot dat ik je als gehaaide interviewer uitspraken ontlok of ze uit hun verband ruk?
Mwoah, volgens mij doe je dat minder snel wanneer er een plezierige verstandhouding tussen jou en mij is. En die ontstaat het snelst als ik open en vriendelijk ben, in plaats van achterdochtig en wantrouwig. Nog een kop koffie?
En dan hoop je natuurlijk dat het andersom werkt, dat je met je vriendelijke opstelling en je kopjes koffie mij zover krijgt om precies op te schrijven wat je kwijt wilt?
Oh nee, ik heb echt niet de illusie dat ik een interview kan sturen. Je weet voor welk medium je werkt, waarom je mij wilt spreken, en wat je invalshoek is. Dat heb ik als geïnterviewde te respecteren – dat weet ik als journalist maar al te goed. Hooguit kan ik je nieuwsgierigheid wekken door zijdelings bepaalde onderwerpen ter sprake te laten komen die ik graag over het voetlicht zou willen brengen. Maar ik heb daar nu echt niet over nagedacht; ik was de laatste tijd veel te druk met het schrijven van mijn nieuwste boek.
O, komt er weer een nieuw boek aan? Waar gaat het dit keer over?
Kijk, dat bedoel ik. Werkt feilloos.
En je bent niet bang dat zo’n interview oeverloos alle kanten op kan gaan en dat het je veel te veel tijd kost?
Daar ben ik zelf bij. Uit eigen ervaring weet ik dat je er ook niet op zit te wachten dat je hier een paar uur mee kwijt bent. Dus ik houd het beknopt, mijn antwoorden zijn to the point, en ik gooi er af en toe een fijne quote-waardige oneliner tussendoor. O, en zoals je hebt gemerkt wil ik vooraf wel weten waar je het over wilt hebben, en spreek ik af hoe lang het kan duren.
En het is niet erg dat dat misschien wel heel zakelijk overkomt?
Lijkt me niet; iedereen is gebaat bij goede afspraken. Trouwens, kom ik zo zakelijk over? Ik ben ervan overtuigd dat een interview goed – en positief – zal uitpakken wanneer de interviewer een plezierige indruk krijgt van de geïnterviewde. Liefst meteen bij de eerste ontmoeting al. Je krijgt nooit een tweede kans voor een eerste indruk. Die tijdelijke relatie tussen jou en mij kan soms best even heel intiem zijn, qua persoonlijke details, maar als hij in de basis oké is, komt het met dat interview vanzelf goed.
Nou, daar spreekt in elk geval aardig wat vertrouwen uit ...
Natuurlijk! Ik moet er toch vanuit gaan dat je je werk zorgvuldig doet? Ik zou er ook niet tegen kunnen als interviewkandidaten míj argwanend tegemoet treden – dat kan heel ongemakkelijk worden.
Duidelijk. Ik geloof dat ik het belangrijkste wel heb. Wil je het interview nog lezen voordat ik het aan de redactie toestuur?
Als je daar prijs op stelt, wil ik het best vooraf doorlezen. Niemand is erbij gebaat als er dingen in staan die niet kloppen. Maar maak je geen zorgen: ik zal hooguit wat suggesties aandragen – het blijft per slot van rekening jóuw verhaal.
Fijn, dankjewel. Ik mail het waarschijnlijk in de loop van volgende week. En nogmaals dank voor je tijd!
Jij ook bedankt, en succes met het uitwerken. Wacht, dan help ik je even in je jas.
Ander gastblog van Govert:
Waarom leuke dingen ook wat mogen opleveren
Nooit meer tips missen? Ontvang mijn nieuwsbrief.