Je innerlijke criticus heeft de ballen verstand van ondernemen

Gastblogger Nicole Baars is communicatietrainer en coach en blogt tweemaandelijks over de innerlijke criticus op omgaanmetzelfkritiek.nl.

Als ondernemer heeft ze net als jij heel wat aanvallen van de innerlijke criticus overleefd.

Nicole:

‘Ken je de innerlijke criticus, die nare commentaarstem in je hoofd? Die zeurpiet spreekt altijd een woord mee.

Smeed je nieuwe ondernemersplannen, dan begint het al.

Wie ben ik om te bedenken dat een nieuwe yogastudio in deze stad nodig is? Of: Ik ben heus niet beter dan al die ervaren architecten. Waar begin ik aan? Of: Een toetjeswinkel, midden in het centrum. Wie gaat daar nou naar binnen?

De innerlijke criticus kraakt je ideeën af. Heel dapper dat je daar niet naar luistert en toch onverschrokken je ondernemersplan trekt.

Dan komt de fase van je website schrijven, blog opzetten, advertenties opstellen, klanten benaderen. Met andere woorden: jezelf aan de wereld laten zien. Dat beschouwt je innerlijke criticus als een reusachtig risico.

Wie ben ik eigenlijk om mezelf zo op te dringen? Ze zitten echt niet op me te wachten, hoor! Ik zet mezelf compleet voor aap.

Gelukkig weet je als ondernemer wat je met deze innerlijke criticus moet doen: gewoon straal negeren. Dat werkt bij dwarse peuters in de nee-fase ook het best.

Na een tijdje komt het succes. Steeds meer klanten melden zich, je omzet stijgt. Houdt de innerlijke criticus nu eindelijk zijn mond? Nee, hij vindt altijd wel wat te zeuren, als een verbitterde bejaarde.

 Ik heb gewoon geluk gehad. De vraag is natuurlijk of dat zo blijft.

Pfff, nu heb je er wel even genoeg van. Waardeert hij je inzet dan helemaal niet? Weg ermee!

Hoe hard je ook werkt en hoeveel succes je ook hebt, op een dag maak je een fout. Dat doen we allemaal. Je maakt een verkeerde keuze, doet een slechte investering, loopt omzet mis. Koren op de molen van je innerlijke criticus.

Zie je wel dat ik geen geslaagde ondernemer ben?

Nu is het wel héél moeilijk om de innerlijke criticus te negeren. Hij heeft tenslotte gelijk. Nou ja, een beetje dan.

Hoe ga je met deze zelfkritiek om, als het even tegenzit?

Bedenk wat de oorsprong is van je innerlijke criticus. Klinkt hij als je overbezorgde moeder die bang is dat je financieel in de goot terecht komt? Praat hij als je goedbedoelende vader die bang is dat je door één misstap voor altijd je goede reputatie verliest?

Je innerlijke criticus is meestal gevormd door waarschuwingen van mensen die zelf – ik zeg het maar even cru – de ballen verstand hebben van ondernemen. Dus waarom zou je naar ze luisteren? Remember the source.

Oké, nu begrijp je dus dat je zelfkritiek eigenlijk niet van jezelf is. Wat te doen om ervan af te komen? Teken op kladpapier een heel akelig poppetje. Schrijf de negatieve opmerking naar jezelf eronder, maar dan als een citaat, in de jij-vorm. Dus niet ‘Ik ben een enorme sukkel’, maar

Mijn innerlijke criticus zegt: ‘Je bent een enorme sukkel’.

Scheur het papier in kleine stukjes. Gooi de confetti uit het raam. Of houd er een aansteker bij. Zo! Nu kun je weer lekker aan de slag. Verder bouwen aan een mooie onderneming. Want, om met de Amerikaanse ondernemersgoeroe Marie Forleo te spreken: The world needs that special gift that only you have.’